Вай хеле кӯтоҳ аст! Ва ин миджет нест, ин танҳо як духтари дорои қади кӯтоҳ аст. Шумо ба чӯҷаи бемӯй ва духтараки малламуй менигаред ва ин дар аввал барои ӯ даҳшатнок аст. Хушбахтона, мӯйсафед ба ӯ нармӣ ва меҳрубонона муносибат кард ва духтар аз воқеаи рӯйдода самимона шод буд.
Ошиқ ҷолиб ҳамин тавр дастгир духтар аз тарафи мӯи ва то хушхӯю ба ӯ кӯмак мекунад, ки минат, бераҳмӣ ва нармӣ дар як дод, ин чизи нав барои ман аст. Оҳиста-оҳиста, вале бешубҳа ӯ ҳама сӯрохиҳои ӯро кор мекунад, танҳо тозакунии умумии қубурҳо.