Модар назар ба дӯстдухтари писараш хеле зеботар аст. Он чизе, ки вай дар он паст аст, устувории пӯст ва писачааш аст, вагарна вай комилан болотар аст. Метавон гуфт, ки вай дар айёми чавониаш харом буд. Писар хам зебост, хатто дарег надорад, ки модарашро бигзарад, ба гуф-тааш хурсанд кард.
Ин аст он чизе ки ман дар бораи ҳарфҳои калон ва ҷисмҳои боллазату шањдбори! Барои одаме, ки мошини калон дорад, ҳама чиз дар бораи он аст! Зенӣ, албатта, марди тавоно аст, аммо танҳо коркарди чунин чӯҷаҳо ғайриимкон аст! Ман базӯр аз ӯҳдаи яке аз онҳо баромадам, вай маро ба қатл расонд!